ทะเล!ทะเล!

ฉันมีความผูกพันกับทะเลตั้งแต่เด็กๆแล้วเพราะบ้านอยู่ใกล้ทะเล ในตอนนั้นทะเลคือสถานที่ที่ทําให้ฉันสดใส ร่าเริงสนุกสนาน คิดถึงทะเลทีไรก็คือต้องคิดถึงการเล่นน้ําอย่างสนุกสนาน เวลาผ่านไปเรื่อยๆฉันเริ่มผ่านสิ่งต่างๆมาก มายทําให้ฉันมองทะเลต่างจากเมื่อก่อน ทะเลของฉันในตอนนี้คือสถานที่ที่สามารถพักผ่อนหย่อนใจ เป็นสถานที่ที่ ทําให้ฉันเกิดความสงบ เสียงคลื่นและลมที่พัดเข้ามาตรงชายหาด หาดทรายขาวๆ ทั้งหมดนี้รวมกันมันทําให้ฉันมีจิต ใจที่สงบและผ่อนคลายในเรื่องทุกๆเรื่องที่ผ่านมาได้ และการที่ฉันได้นั่งมองคลื่นที่ซัดไปมามันทําให้ฉันสามารถคิด ทบทวนเรื่องราวที่ผ่านมาได้ดี หรือแม่กระทั่งนั่งคิดงานฉันก็สามารถทํามันออกมาได้ดีเช่นกัน ช่วงหลังนี้ที่ฉันได้ย้ายเข้า มาเรียนที่กรุงเทพฯฉันห่างหายจากการไปนั่งริมชาดหาด ฉันโหยหาบรรยากาศริมทะเลทุกๆครั้งที่ฉัดเครียด มีความทุกข์ หรือมีเรื่องให้ต้องคิดมากมาย และทุกๆครั้งที่ฉันมีโอกาสได้ไปเที่ยวสิ่งแรกที่ฉันเลือกที่จะไปคือทะเล และความรู้สึกเดิมมันก็กลับมาอีกครั้งมันทําให้ฉันคิดได้ว่าฉันชอบทะเลจริงๆและฉันรู้สึกว่าความรู้สึกของฉันมันไม่เคยเปลี่ยนไป เลยจริงๆ ฉันมีความสุขทุกครั้งที่ได้ไปทะเล…